تعریف استخر

تعریف استخر و ویژگیهای آن

اصطلاح ” استخر عمومی” را به هر گونه حوضچه مصنوعی ساخته شده به منظور شنا، غواصی،تفریحی و یا آموزشی را شامل می شود اما استخر مجتمع های آپارتمانی،باشگاه ها،اردوگاه ها،مدارس،هتل ها شامل این دسته نبوده و استاندارد استخر مخصوص به خود را دارا می باشند و البته این استاندارد ها برای استخر های خصوصی که صرفا برای مقاصد تفریحی ساخته می شود نیز متفاوت می باشد.

استخرهای خاص

استاندارد استخر های موج،جکوزی ها، استخر های آب درمانی و پارک های آبی در بخش های جداگانه ارائه شده است. هر استخر با توجه به استفاده ویژه آن مانند : درمان یا رقابت و یا استخرهایی که برای  استفاده جسمی و ذهنی افراد معلول می باشد نیاز به در نظر گرفتن طراحی های خاص خود می باشند.

خصوصیات طراحی که به طور خاص شامل این استانداردها نمی شوند تنها در صورتی قابل اجرا می باشند که ایمنی کافی و کیفیت آب با استفاده از تکنولوژی فعلی حفظ شود که در آن ایمنی کاربران را تحت تاثیر قرار دهد در این شرایط تنها  با اجازه دستگاه نظارت سایر اقدامات لازم صورت گیرد.

فواره هاب آب ، اسپری آب و یا حالت های مشابه دیگر باید در عمق بیش از 0.6 متر نصب و اجرا شوند.

همه استخر های شنا باید به گونه ای طراحی و ساخته شوند مقاومت لازم برای تمام بارگذاری ها در حالت پر و خالی را داشته باشند. برای استخر های که در طبقات پایین قرار دارند یک دریچه امدادرسانی هیدرواستاتیک و یا یک سیستم خروج زیرزمینی باید در زمین استخر در نظر گرفته شود.

شکل هر استخر باید به صورتی باشد که گردش آب استخر و کنترل ایمنی شناگران دچار اختلال نشود. نباید هیچگونه مانعی در کف استخر یا روی اب استخر که باعث انسداد یا تداخل درعملیات ایمنی ناجیان غریق وجود داشته باشد. منطقه غواصی و شیرجه: در این منطقه شنا کردن دیگر شناگران مجاز نمی باشد.

برجستگی ها نباید درون استخر گسترش پیدا کند مگر اینکه برای مقاومت دیوار استخر ضروری باشد.

دستگیره دور استخر نباید بش از 23 سانتیمتر از سطح اسکیمر بالاتر باشد.در هنگام نصب دستگیره برای قسمت خروجی استخر باید با یک شیب به سمت بیرون هدایت شود.

پس از اینکه طرح ها و مشخصات استخر عمومی اصلاح و دوباره کشیده شد یک مهندس عمران , مهندس معماری و یا سایر مهندسین مربوطه باید نقشه ها و طرح ها را بررسی و با استانداردها مطابقت داده و در صورت تایید اقدام به صدور گواهینامه جهت ساخت کنند.

در ساخت استخر به قسمت هایی که عمق 1.5 متر و یا کمتر را دارند ” منطقه کم عمق” و آن قسمت از استخر که عمق بیش از 1.5 متر را دارند “منطقه عمیق ” می گویند. عمق آب در انتهای کم عمق باید حداقل 0.9 متر باشد اما نه بیشتر از 1.1 متر برای استخرهای خاص.

در منطقه کم عمق باید حداقل 1.4متر مربع از سطح آب استخر برای هر شناگر در نظر گرفته شود. این مقدار در قسمت پر عمق به 2.3 متر مربع افزایش می یابد.

خط مرزی بین مناطق کم عمق استخر و پر عمق آن باید توسط یک رنگ یا خط متضاد که بر روی زمین یا دیواره استخر و حداقل 10 سانتیمتر مشخص شود استفاده از طناب های ایمنی شناور که با توپک های رنگی مناطق را از هم جدا می کنند برای کودکان مناسب می باشد.

کف استخر باید با یک شیب به سمت لوله های تخلیه هدایت گردد.